,, Dwie przestrzenie, dwie zupełnie inne wystawy, dwa sposoby opowiadania o tej samej historii’’ /Jubileuszowe wystawy RSTK ,

,, Dwie przestrzenie, dwie zupełnie inne wystawy, dwa sposoby opowiadania o tej samej historii’’ Regionalne Stowarzyszenie Twórców Kultury „Grupa na Zamku” w Oświęcimiu Jubileusz 40-lecia – parafrazując: „40 lat minęło jak jeden dzień” Muzeum Zamek w Oświęcimiu oraz Galeria Tadé Makowski w Ratuszu Czterdzieści lat – niby dużo, a jednak, gdy patrzymy wstecz, te dekady zdają się mijać w mgnieniu oka. Parafrazując znane słowa: „40 lat minęło jak jeden dzień”. W tym krótkim zdaniu kryje się cała gama emocji, wspomnień, wzruszeń i dumy, które towarzyszą nam dziś, podczas obchodów jubileuszu Regionalnego Stowarzyszenia Twórców Kultury „Grupa na Zamku” w Oświęcimiu. Tegoroczne świętowanie przybrało wyjątkową formę – dwie przestrzenie, dwie zupełnie inne wystawy, dwa sposoby opowiadania o tej samej historii. To kulminacja obchodów czterdziestolecia, która pozwala spojrzeć na dorobek Stowarzyszenia z różnych perspektyw i odkryć jego wielowymiarowość. Pierwsza wystawa, zorganizowana w murach Muzeum Zamek w Oświęcimiu, to ukłon w stronę tradycji. Obrazy poplenerowe na blejtramach – przypominają o szlaku, który przez lata wytyczali artyści związani z Grupą. To właśnie tu, na Zamku, mając w początkowej fazie swoją siedzibę, Stowarzyszenie wykuwało swój artystyczny charakter, tworzyło mosty między pokoleniami, budowało własną tożsamość. Prace prezentowane w tej przestrzeni są świadectwem ciągłości, szacunku dla klasyki. Druga wystawa, w Galerii Tadé Makowski w Ratuszu, to z kolei propozycja bardziej świeża, eksperymentalna. Zamiast płócien – kartki, bristole, prace oprawione w paspartu. Ten wybór nie jest przypadkowy. To powrót do źródeł twórczości, do spontaniczności, do aktu kreacji pozbawionego barier i ograniczeń. Papier jest demokratyczny, dostępny, pozwala na większą swobodę i ekspresję. Obie wystawy – choć tak różne – uzupełniają się i dialogują ze sobą. Razem tworzą opowieść o czterdziestu latach wspólnej drogi, o artystycznych przyjaźniach, pokoleniach twórców, o pasji, która nie zna granic czasu ani formy. To także hołd dla miejsca, które dało Stowarzyszeniu nazwę i tożsamość – Zamku w Oświęcimiu.